Çiçek Kitabı, Osmanlı döneminde çiçek yetiştirme, çiçek tohumları ve çiçek yetiştiricilerini, Isparta gülü ve gül yağı üretimini, Dede Korkut kitabından öğrendiğimiz bilgilere göre çiçeğin deva oluşunu, çiçeklere göre fal okunuşunu konu almaktadır. Çiçek, aynı zamanda divan edebiyatında ve türkülerde yankı bulmaktadır. İfade ettiği anlamlarla renkler ve çiçekler imalı anlatımın bir ögesidir, özellikle de sevgililer arasında haberleşmenin, “bohça içinde gönderilen” nesnelerle bir şifresidir. Çiçekler işlemelerde, oya işinde bir motiftir. Bu motifler bazen stilize olmuştur, bazen de olabildiğince gerçekçi bir tasvirle yapılmıştır. Çiçek isimleri özellikle kız çocuklarına verilmiştir.